Ignatius Haddock

Choć w Berk Czkawka został uznany bohaterem, który całkowicie odmienił spojrzenie na smoki, w Lanville – gdy ma do czynienia z całkowicie odmiennymi osobistościami – wydaje się po prostu zwykłym dziwakiem, który żyje w swoim własnym świecie.
Jako obrońca zwierząt, silnie udziela się w organizacji PETA, której poświęca sporo swojego czasu. Co najśmieszniejsze, osobiście sam nie posiada własnego pupila, ponieważ ciężko by mu było się nim zaopiekować. Niewiele osób jednak wie, dlaczego Ig tak mówi i zapewne długo jeszcze tak będzie. Nie pozostaje jednak tajemnicą, że chłopak utyka na jedną nogę, co w szkole spotykało się z szykanowaniem przez rówieśników. Mając piętnaście lat, Haddock stracił nogę w pożarze i teraz ma protezę, choć po tylu latach nie zdołał się jeszcze do niej przyzwyczaić. Nie odbiera mu ona jednak radości ze snucia marzeń o lataniu. Pokój chłopaka wypełniony jest mnóstwem książek o aerodynamice, a sam Iggy nie skupia się wyłącznie na samolotach, ale również na tym, by i człowiek mógł kiedyś latać – tak, jak w micie o Ikarze, który jednak nieco się zagalopował, zapominając o właściwościach wosku.
Ze względu na to, że Ig studiuje weterynarię, o wiele łatwiej jest mu prowadzić badania na ptakach. A pomimo walki o prawa zwierząt, w głębi podświadomości skrywa myśl o tym, by połączyć kiedyś genetycznie ptaka z salamandrą i stworzyć mieszankę idealną – stworzenie zdolne do lotu i zaciętej walki, coś na wzór bajkowych smoków, które nie mogą przecież istnieć.
Dziwnym dla jego otoczenia jest również fakt, że chłopak nadmiernie interesuje się historią wikingów. Fascynują go nordyckie wierzenia i dawni wojownicy, którzy podobno odkryli nowy świat jeszcze przed Kolumbem i innymi znanymi podróżnikami.
Iggy, by czuć się szczęśliwym, musi często „znikać”. Uwielbia zaciszne kryjówki i miejsca, gdzie może pomyśleć, nie narażając się na spotkanie z ludźmi. Od dziecka kochał góry, choć teraz ma problem ze wspinaczką, bo tam mógł sięgnąć chmur i marzyć o tym, że wznosi się ponad nimi i obserwuje świat. Często jednak w tych marzeniach zaczyna mu towarzyszyć uczucie spadania, a potem chlupot wody i wtedy zazwyczaj okazuje się, że zasnął i obudził go deszcz lub zrzucona z biurka szklanka wody.
Mimo swojej ucieczki do samotności, chłopak ma potrzebę uczucia docenienia, chciałby być podziwiany, jednocześnie używając innych metod niż mu się nakazuje. Nie zależy mu na wyścigu szczurów, a na powolnym, lecz oryginalnym dążeniu do celu.