Elsa

Dostojna, pełna wdzięku, gracji i elegancji. Żadnych przekleństw. Prawdziwa dama jak na królową Arendell przystało.
Nie no. Jaja sobie robię. A teraz słuchać, bo nie będę dwa razy mówić.
Nie jestem zbyt przyjacielską osobą. Nie mam przyjaciół odtąd po Chiny, jestem raczej typem, który jest omijany szerokim łukiem, tak dla własnego bezpieczeństwa. Dentysta ostatnimi czasy jest bardzo drogi. To nie tak, że jestem jakaś agresywna, czy wybuchowa, ale po prostu niektórzy ludzie sprawiają, że chciałabym mieć więcej niż jeden środkowy palec. Wiele osób już mi zaszło za skórę. Nienawidzę jak mnie obgadują. Jak już gadasz za moimi plecami to jesteś w idealnej pozycji, aby pocałować mnie w dupę. Gardzę ludźmi, którzy nie potrafią mi czegoś powiedzieć prosto w twarz. Oni są jak świerszcze. Głośni, gdy stoisz do nich plecami, ale zobacz jak szybko milkną kiedy tylko się odwracasz. Wolę usłyszeć najgorszą prawdę, niż najsłodsze kłamstwo. Zawsze na spotkaniach z innymi przedstawicielami arystokracji zastanawiam się kiedy nadejdzie dzień, gdy krzyknę "kurwa, co za banda kretynów", zamiast powiedzieć to w myślach. Co prawda wolę przemilczeć niektóre sprawy, niż powiedzieć za dużo... no ale cóż. Mowa jest srebrem, milczenie złotem... czy jakoś tak. Niestety, czasem nie wytrzymam przez głupotę innych i po prostu powiem to co mi ślina na język przyniesie. Ostatnio nawet przestałam się przejmować, że powinnam trzymać niektóre opinie dla siebie i mówię co chcę. Ale cóż. Dobre wychowanie mija kiedy jest się w otoczeniu idiotów. Przynajmniej mówię im to w twarz. Ale to nie tak, że jestem nieuprzejma. Ja po prostu mówię im to, czego nikt inny nigdy nie miał odwagi powiedzieć. Niby nie jestem ginekologiem, ale potrafię rozpoznać pizdę gdy stoi przede mną. Jestem cierpliwą osobą, ale moje granice się powoli wycierają. W milczeniu jednak nikt mnie nie przebije. Jeśli zdradzisz mi jakąś tajemnicę, to będę jej strzegła aż do usranej śmierci. Przeszłam na tyle dużo, że Twoje wymuszenia zbyt wiele nie zdziałają, nie ważne jak silne będą. Oczywiście tylko jeśli będzie to prawdziwy sekret, a nie wiadomość o typie "zjadłem ostatnie ciastko". Wtedy sama na Ciebie wskażę.
Słynę z tego, że wolę komuś wejść w drogę, niż w dupę. Nienawidzę lizusów, naprawdę. Jak takiego widzę, to pierwsze na co mam ochotę, to przybić mu piątkę. W twarz. Krzesłem. Irytują mnie tacy ludzie, którzy są zwyczajnie przeciętni i nie chce im się wysilać, aby coś z tym zrobić, więc wymyślają sposób, aby jakoś inaczej zdobyć to co chcą. Dlatego uwielbiam koty. W przeciwieństwie do ludzi, one liżą dupę tylko sobie. Oczywiście słyszę wiele niepochlebnych opinii na mój temat, ale to w sumie słodkie, że myślą, że przejmuję się ich zdaniem.
Mówią, że jestem agresywna. Wcale nie. Jestem naprawdę spokojna i opanowana, ale jak każdy mam swoje granice, a że mam alergie na bezsensowne pierdolenie to już nie moja wina. Niektórych nawet słowami nie można przywrócić do porządku, więc siła jest wtedy najodpowiedniejszym wyjściem. Czasem naprawdę proszę, aby ktoś zamknął ryj, bo zaraz wstanę i mu przypierdolę, a to, że moje prośby gówno dają... na to nic nie poradzę. Po prostu czasem spotykasz na swojej drodze osobę, której nie należy wkurwiać. To ja.
Sarkazm i ironia to moje trzecie i czwarte imię. Gdyby sarkazm był kierunkiem studiów, byłabym już doktorem habilitowanym. Jest to broń inteligentnego człowieka walczącego z otaczającą go głupotą. No i strzelanie do idiotów jest wciąż nielegalne.
Co do uczuć? Wolę ich jawnie nie ukazywać. We własnych czterech kątach z chęcią, ale wolę utrzymać reputację zimnej, niebezpiecznej dla wrogów suki. O dziwo jest o wiele łatwiej z tym statusem. Jestem jednak stała w uczuciach. Nie lubię łamać serc. Serce jest jedno. Wolę łamać kości. Ich przynajmniej jest 206. Dla przyjaciół jestem wierniejsza niż pies. Tylko, że trudno jest zostać moim przyjacielem. Na świecie jest jakieś siedem miliardów ludzi, a ja potrafię tolerować jedynie dziesięcioro. Ale dla nich jestem w stanie wiele poświęcić. Skoczę za nimi w ogień, a jak jakiś zdecyduje się skoczyć z mostu, to pójdę po łódkę, aby ratować jego upośledzoną dupę. Jestem świetnym, ale trudnym przyjacielem. Moje najlepsze przyjaźnie opierają się na solidnych fundamentach: alkoholu, sarkazmie, śmiechu i nienawiści do tych samych osób. Jeśli zadzwonisz do mnie o czwartej rano z prośbą o pomoc w ukryciu zwłok, to pomogę. Lecz pamiętaj, że jeśli mnie zdradzisz, to umiem ukryć ciało. Nienawidzę zdrajców. Są dla mnie gorsi od śmiecia. Wróg przynajmniej wbija ci nóż od przodu. Szukasz swojego noża? Spójrz na moje plecy. Tam go ostatnio widziałam. I chociaż wolałabym tego uniknąć, to są w moim życiu osoby, którym chętnie uchyliłabym nieba tylko po to, aby słońce wypaliło im oczy.
Jestem piekielnie pamiętliwa i mściwa. Będę Cię gonić na koniec świata jeśli skrzywdzisz mnie, albo kogoś mi bliskiego. Wtedy módl się, aby przede mną znalazła Cię policja, bo nigdzie nie będziesz się czuć bezpieczny. Zawsze będziesz czuć mój oddech na karku. Mimo to, jestem też cholernie wrażliwa. Nie pokażę, że właśnie uderzyłeś w sedno, ale we wnętrzu rozpadnę się na setki kawałków, a jak wrócę do domu zapłaczę w poduszkę. Uwielbiam się śmiać. Naprawdę. Jeżeli coś mnie śmieszy, to nie będę udawać, że wcale to nie było śmieszne. Lubię zabawnych ludzi. Poczucie humoru ostatnio wygasa, więc znalezienie człowieka zabawnego to rarytas. Sama też lubię się bawić i robić innym żarty, ale tylko takie które są inteligentne. Nie, podrzucenie komuś pod nogi skórki od banana wcale nie jest inteligentne. Z reguły jestem miła, ale w mordę też potrafię dać. Jestem też bardzo surowa, odpowiedzialna i konsekwentna. Nie tylko dla innych, ale też dla samej siebie. Wymagam od siebie wiele i zawsze staram się pobijać swoje rekordy, aby ustalić nowe granice wytrzymałości. Nie jestem jednak jakąś pracoholiczką... Powaga.
Jestem w miarę normalną osobą. Poważnie. Życie jednak to wieczny balans nad chęcią zabójstwa i samobójstwa, ale tak to już jest. W tych czasach trzeba mieć wrażliwość księżniczki i wytrzymałość kurwy.